Sex Worker’s Opera | Een review door Tess en Jay

Deze keer een wat langere review over de Sex Worker’s Opera, omdat zowel Tess als ik er wat van vonden. Twee reviews voor de prijs van één dus. Wat wil je nog meer.

Deze review is wel iets anders. De foto’s zijn namelijk niet door ons gemaakt, maar zijn, gezien het belang van de juiste boodschap, aangeleverd door The Sex Worker’s Opera. Ook vindt je dus een filmpje en een audioclip. Genoeg info dus.

Wil je naar de review van Jay klik dan hier

Review door Tess

Sex Worker’s Opera, ik had er eerlijk gezegd nog niet eerder van gehoord, terwijl deze voorstelling toch al vanaf 2014 speelt. Tot nu toe was dat dan wel alleen in Engeland, maar nu voor het eerst ergens anders. In Amsterdam dus. Ik was erg blij dat ik deze voorstelling mocht bezoeken in ruil voor mijn review.

Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten. Natuurlijk had ik wel opgezocht wat Sex Worker’s Opera nu eigenlijk was, maar ik kon me er nog niet echt een beeld van vormen. Een voorstelling gemaakt en uitgevoerd door sekswerkers, en hun bondgenoten waarin zij hun eigen verhaal, en het verhaal van andere internationale sekswerkers, vertellen. En dat dan gecombineerd met zang en dans. Het klonk echt als iets wat ik wilde zien, ook al had ik dus geen idee hoe het zou zijn.

Een sekswerker?

Maar wat is een sekswerker nu precies? Sekswerk is een heel breed begrip en gaat eigenlijk over iedereen die werkt in de seksindustrie. Je kan dan denken aan prostituees, mensen die in porno films spelen, telefoon- of webcamseks, maar bijvoorbeeld ook de cameramensen die een pornoflim shooten of de persoon achter de balie bij een erotische massage salon, een sextoy tester (hoi!) of iemand die in een sexshop werkt.

In Engeland zijn de zalen voor The Sex Worker’s Opera steeds uitverkocht en nu in Amsterdam, in het Compagnie Theater, was dat ook het geval. Toen ik daar aankwam waren er ook best nog wel veel mensen aan het wachten op de reservelijst, zodat ze misschien toch nog een plekje konden bemachtigen. Zonder dat ik het van tevoren wist, kwam ik nog best een aantal vrienden en bekenden tegen voor en in het theater. Super leuk, zulke open-minded mensen in mijn kennissenkring.

Het publiek

Ik zocht een plaatsje helemaal vooraan uit, want ik wilde natuurlijk alles wel goed kunnen zien en horen. Zeker aangezien deze hele voorstelling Engels gesproken is, leek het me extra fijn om vooraan te zitten. Op het podium zaten aan de zijkant al een aantal muzikanten. Sommigen zagen er dood normaal uit, anderen een stuk aparter. Ik keek achter me om te zien wie er allemaal in de zaal zaten. Ik vroeg me toch even af of er nou veel sekswerkers in de zaal zouden zitten, maar ik bedacht me al snel dat dat vast zo was, maar dat ik ze toch niet zou kunnen herkennen. Want, zoals je zelf vast ook weet, is dat niet iets wat je aan iemands uiterlijk kan zien. Net zoals dat je niet kan zien of iemand dokter of caissière is. Maar het publiek was in elk geval super divers, jonge mensen, oude mensen, alternatief geklede mensen, sexy geklede mensen, mensen in mantelpakjes, mensen in flamingojurken (oh dat was ik), echt van alles wat. Ieder met vast z’n eigen redenen om hier te zijn.

All the feelings

De voorstelling begon. Een meisje in een netpanty met gaten op het podium en voor ik het wist, werd ik meegenomen in al die verschillende verhalen van sekswerkers. De mensen op het podium zijn geen professionele zangers of acteurs, maar dat maakt echt niets uit. Het maakt het alleen maar echter. De zang is regelmatig niet zuiver, de tekst komt er wel eens met wat haperingen uit.  Maar dit is zo echt, dit sleept je gewoon mee. Ze spelen natuurlijk wel een rol, maar dit gaat wel over hun. Dit is wat zij zelf meemaken of kunnen meemaken. En dat maakt het echt nog aangrijpender.

Vaak was het grappig, ik heb heel veel gelachen, soms was het sexy, maar er waren ook vele momenten waar The Sex Worker’s Opera me echt naar de keel greep. Kippenvel op mijn huid, tranen die prikten in mijn ogen. Soms zelfs herkenbare situaties. Er is zoveel onbegrip in de wereld. Ik kom dat al tegen met wat ik doe en deed. Werken in een sexshop, schrijven en praten over sextoys. Ik kan me voorstellen , na deze voorstelling helemaal, dat wanneer je stripper of prostituee bent dit nog veel erger en veel heftiger zal zijn.

Een liedje uit de voorstelling

 

Voor je eigen veiligheid?

Natuurlijk ging het ook nog over de Amerikaanse FOSTA en SESTA wetten die er voor zorgen dat sekswerk een stuk onveiliger is geworden. In theorie zouden deze wetten moeten helpen tegen mensenhandel, maar in de praktijk is dit juist iets wat de situatie voor sekswerkers moeilijker en gevaarlijker maakt. Zo mogen prostituees bijvoorbeeld niet meer samen in één appartement werken, wat uit veiligheidsoverwegingen juist heel goed is, want dat wordt dan als een bordeel gezien. Online mag er niet meer geadverteerd worden door sekswerkers, waardoor het dus moeilijker is om de klanten van te voren te screenen op veiligheid. Ook het delen over veilige manieren van werken en welke klanten onveilig zijn gebleken, mag online niet meer gedeeld worden.

Mensen die sekswerkers willen redden, mensen die sekswerkers veroordelen, ze kwamen natuurlijk ook voorbij. Sekswerk is leuk, sekswerk is niet leuk, sekswerk is zwaar, sekswerk is de beste baan, sekswerk zorgt voor zelfstandigheid, sekswerk is gevaarlijk, sekswerk kan veilig. Maar vooral: sekswerk is werk. Mensen kunnen zelf kiezen voor sekswerk, mensen mogen zelf kiezen voor sekswerk. Als je achter de kassa zit of op een kantoor, heb je er ook niet altijd zin in en vind je het ook niet allemaal even leuk. Zo is dat met sekswerk ook, het heeft voordelen en nadelen. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat we gewoon iedereen in zijn/haar waarde laten.

Conclusie

Sex Worker’s Opera is gewoon echt gaaf. Het is echt, het is mooi, het is grappig, het is super sexy, het is ontroerend, het is kippenvel, het is angstaanjagend, het is meeslepend. Ik vind het echt heel knap hoe deze groep mensen, die geen professionele theatermakers zijn, zoiets neer kunnen zetten. Ik kan dit stuk iedereen aanraden. Als je ooit de kans krijgt dit te zien: ga er heen!

Review door Jay

Sex Worker’s Opera: De Boodschap

Sekswerk, het is letterlijk het oudste beroep ter wereld, maar tegelijkertijd ook misschien wel het meest verguisde, minst begrepen en vooral het meeste veroordeelde.

En toen was er The Sex Worker’s Opera, zoals ze zelf in hun persbericht melden:

“De opera biedt een platform aan sekswerkers (LGBTQ+) voor het vertellen van hun eigen verhaal. Van een escort die huwelijksadvies geeft tot een webcam model dat samenwerkt met een buiksprekende pop.”

Het is dus geen gelikte broadway- of west-end musical show, het is het verhaal van echte sekswerkers, door echte sekswerkers.

En eigenlijk maakt dat deze show, in mijn bescheiden mening een stuk beter.

Waarom?

Nou alles is echt, de emotie, de boodschap, het doel. Vanaf minuut 1 voel je (letterlijk) hoe beladen dit onderwerp is, en waarom het belangrijk is dat mensen nou snot dikke eens ophouden met een stigma voortzetten dat simpelweg, gewoon, in de meeste gevallen NIET WAAR is.

‘Alsjeblieft open je ogen: Ik heb een keuze – ik ben niet jouw missie. Ik ben een mens.’

Bovenstaand quote is er een die ik iedereen die dit leest graag ter harte zou zien nemen. In plaats van je laten (mis)leiden door wat de media, de politiek, de religie of welke instantie dan ook er van vindt. Ga eens in gesprek met een sekswerker, we bijten echt niet.

Seksworker’s Opera: De Show

Zoals ik al zei, de show is dus niet gelikt, een simpele maar doeltreffende set, muzikanten die de muzikale omlijsting verzorgen, maar in sommige gevallen zelf ook sekswerker zijn, en ook nog een aandeel hebben in het stuk.

Je ziet dus vooral mensen, echte mensen, mensen die weten waar ze het over hebben, of ze nou hetero, bi, trans, of wat dan ook zijn, ze hebben het allemaal echt meegemaakt, de verhalen zijn die van hun en die van anderen die niet zo’n sterke stem hebben als de acteurs, maar wel hun verhaal kwijt moeten.

Juist hierdoor kan je niet anders dan emotioneel betrokken raken bij de verhalen. Over hoe er gevochten moet worden tegen instanties die zogenaamd het beste voorhebben met sekswerkers, maar door onkunde, onwetendheid en domme bureaucratie, mensen en gezinnen kapot maken.

Een van de spelers die in alle emotie een beetje uit zijn rol raakt, je ziet de tranen, je kan niet anders dan zelf ook het verdriet en de wanhoop van het verhaal horen. Het gaat diep, heel diep, en dat is alleen maar goed.

[youtube]dghJb4unNKE[/youtube]

Niet alleen maar kommer en kwel

Wat ik extreem goed vindt, is dat de Sex Worker’s Opera, ook eens een verhaal laat zien over hoe sekswerk mensen juist kan helpen.

In een hilarisch gedeelte van de show zie je een klant een sekswerker oppikken, hij deelt zijn problemen met haar. Zij geeft hem hints en tips.

De verhalen gaan verder, stukken over debiele wetgeving, vreemde vergoelijking van acties en diepe ellende doen de revue. We krijgen zelfs te horen dat er een bepaald stuk komt en we krijgen een trigger waarschuwing. Mensen kunnen even de zaal verlaten.

Er is niet gelogen, het deel wat zich nu afspeelt is heftig, diep bedroevend, het maakt mij kwaad om te zien hoe onrecht wordt gedaan aan mensen die gewoon werken op de manier die zij willen en kunnen, onder het mom van “redding” en de wereld verbeteren.

Dit emotionele stuk is ten einde, we zijn weer terug bij de klant en de sekswerker, een aantal maanden later, een verhaal, over hoe de tips zijn huwelijk met zijn vrouw hebben gered.

Er is meer dan blijdschap, en wij het publiek worden blij van deze boodschap.

Conclusie en indruk

Een geweldig stuk, puur en alleen al om het feit dat je zo midden in echte verhalen wordt getrokken. De muziek is mooi, past bij het hele stuk, en steunt de boodschap en de acteurs. Het feit dat 50 procent van de cast en crew bestaat uit sekswerkers, en de rest uit vrienden, familie en bondgenoten bestaat, maakt ook dat je echt voelt hoe belangrijk de boodschap van The Sex Worker’s Opera is.

Zoals al gezegd, het is geen high-end productie, maar, alleen om de verhalen al, gewoon broadway of west-end waardig. Zelfs het Circustheater in Scheveningen verdient deze show en het talent waarmee het is gemaakt.

Maar helaas is deze show (voorlopig) nu al niet meer te zien in Nederland, daar deze nu verder over de wereld zal gaan, en hopelijk een hoop mensen zal wakker schudden.

Mocht je ergens op de wereld zijn, en deze show is daar: GA ER HEEN.