Mijn eerste BDSM feestje

Mijn eerste BDSM feestje

Zoals ik wel al eens eerder verteld heb, ga ik al jaren lang naar BDSM feestjes. Mijn geheugen is niet zo heel goed, maar de eerste keer dat ik naar een BDSM feestje ging weet ik nog super goed. Het was 2001 en op dat moment kende ik welgeteld drie BDSM’ers in het echt. Online had ik er al veel ‘ontmoet’, maar ik had geen idee hoe ‘die mensen’ in het echt zouden zijn. Misschien wel van die freaks zoals je in die tijd regelmatig op tv zag. Bij Jambers en Catherine. Oude vieze mannetjes met van die leren kappen op hun hoofd en strenge enge meesteressen met teveel zware eyeliner in latex catsuits.

Mijn eerste collar

Ik zat achterin de auto met mijn vriendin, onderweg naar ons aller eerste BDSM feestje. Onze vriendjes zaten voorin en die waren een stuk relaxter dan wij. Wij zaten elkaar daar achter in die auto alleen maar banger te maken eigenlijk. Ik had mijn aller eerste collar om, die ik zelf gekocht had bij de Christine le Duc. Want dat moest van mijn vriendje die ook mijn dominant was. Toen ik hem de collar liet zien die ik had uitgezocht, een zwarte leren, met studs in de vorm van vierkantjes en sterretjes en twee ringen aan de zijkanten, was hij niet tevreden. Want er moest wel een ring aan de voorkant zitten. Dat hoorde zo, zei hij. Dus die hebben we er toen nog speciaal bij laten maken. Want ja, als het hoort…

Stress onderweg

Alleen al het feit dat ik nu in het openbaar was met die collar om m’n nek, was al zo heftig voor mij op dat moment. Tegen de tijd dat we Amsterdam in reden, waren we er zelfs al redelijk van overtuigd dat alle dominante aanwezigen op het feestje ons zouden gaan domineren. Ze zouden ons vast de hele tijd streng toespreken, of misschien ons zelfs wel slaan. En daar hadden wij nou helemaal geen zin in of behoefte aan. Dus we waren wel een beetje tegen paniek aan toen we voor de deur stonden bij dat pand in Amsterdam.

Kinky voetbalkantine

Eenmaal binnen keek ik mijn ogen uit. Waar waren we nu dan beland? Het deed me denken aan een voetbalkantine, ook al was ik nog nooit in een voetbalkantine geweest. Het was wel wat donker met veel sfeerverlichting en er stond een groot kruis tegen een muur. Langs de kanten stonden lage bankjes en er was een bar met echte barkrukken. Achterin was een ruimte waar je je spullen kwijt kon en je kon omkleden. Het zag er eigenlijk best wel gezellig uit allemaal. Door de speakers klonk Enya. Zoals ik later zou ontdekken was dat in die tijd een soort verplichting op een BDSM feestje. Enya of Enigma, meer keus was er niet.

Freaks?

De mensen die ik zag, op de bankjes, aan de bar, gewoon staand ergens in de ruimte, ze leken stuk voor stuk best wel normaal. Het was een feestje voor mensen tot 35, dus geen vieze oude mannetjes. Gewoon doodnormale mensen die ik zo op straat zou kunnen tegen komen en aan wie ik dan niet zou kunnen zien dat ze aan BDSM deden. Dat was echt zo’n raar gevoel. BDSM’ers waren dus niet allemaal freaks. Dat betekende dat ik zelf dan ook niet per se een freak was. Dat was wel echt een opluchting. Ook was er niemand die zomaar aan ons ging zitten, of dominant tegen ons ging doen. Behalve onze eigen vriendjes dan, maar dat vonden we alleen maar leuk en spannend. Mijn vriendin en ik hadden ons voor niks zoveel zorgen gemaakt.

Kletsen en spelen

Op het feestje werd veel gekletst. Mensen die elkaar al kenden, maar ook mensen die nog niemand kende. Het maakte niet uit, iedereen was welkom. Maar er werd niet alleen gekletst, er werd ook gespeeld. Die plek waar ook het kruis stond, bleek de speelvloer te zijn. Ja, dat had echt een naam. Die hele plek was dus bedoeld om te spelen. Er waren meerdere plekken beschikbaar, dus er konden meerdere mensen tegelijk spelen. En dat gebeurde ook. Ik keek m’n ogen uit. Dit was niet spelen zoals ik in al die SM porno filmpjes had gezien. Dit was gewoon spelen zoals ik dat ook deed met mijn vriendje. En soms ook wel heel anders. Maar het leek meer op wat wij deden dan op de porno. En dat vond ik super fijn om te zien.

Spelende mensen

Het voelde heel intiem om iemand anders’ spel te zien, maar het was ook heel mooi. Je ziet iemand op zo’n open, kwetsbare manier. Je ziet de emoties op de gezichten, je ziet wat de lichamelijke sensaties doen met een lichaam. Maar wat me vooral opviel was de liefde die ik zag. De nazorg na een spel. Hoe een sub heerlijk lag na te zweven in de armen van de dominant, die dan liefdevol door het haar van de sub aaide.

Naast alleen mooi en intiem, vond ik het ook super leerzaam en interessant om anderen te zien spelen. Ik zag dingen die ik zelf nog nooit bedacht had, waarvan ik dacht: oh dat wil ik ook! Ik zag dingen waarvan ik zeker wist dat ik die nooit wou (wat heel vaak later toch weer anders bleek te zijn, trouwens). Ik zag wat er allemaal mogelijk was. En vooral dat alles oké was. Your Kink Is Not My Kink But Your Kink Is OK, oftewel YKINMKBYKIOK. Zolang alle partijen instemmen met wat er gebeurt, is het allemaal prima. Of het van jouwzelf nu wel of niet jouw ding is.

Vaste feestbezoeker

Sinds die tijd ben ik super vaak naar BDSM feestjes gegaan. Dat jongerenfeestje bezocht ik in die periode trouw elke maand. En daarna ging ik ook naar andere feestjes, met ook ‘oude mensen’. En af en toe kwam ik inderdaad wel zo’n vies oud mannetje tegen, maar die waren sterk in de minderheid. In de Appie kwam ik er vaker één tegen dan op een BDSM feestje eigenlijk.

Mezelf zijn, met al mijn kinks

En die BDSM’ers, die werden mijn vrienden. Het voelde super fijn om met mensen gewoon over alles te kunnen praten. Dat als iemand vroeg: ‘En? Wat heb jij dit weekend gedaan?’ Dat ik dan gewoon eerlijk antwoord kon geven. Dat ik gewoon kon vertellen dat ik naar een leuk BDSM feestje was geweest, of dat ik lekker gespeeld had. Mensen met wie ik kon praten over mijn issues met onderdanigheid omdat ik vond dat ik toch gewoon een zelfstandig persoon was en hoe dat dan samen kon gaan. Mensen tegen wie ik kon zeggen wat me nou écht leuk en spannend en lekker leek, zonder dat ze me aankeken alsof ik inderdaad een freak was. Het voelde alsof ik eindelijk mezelf mocht zijn. Gewoon helemaal, met al mijn kinks. Dat voelde zo fijn.

En jij?

Ben jij wel eens naar een BDSM feestje geweest? Ik zou het echt super tof vinden als je hier onder in de reacties laat weten hoe dat was. Of ben je nog nooit geweest, maar heb je ook zo’n bepaald idee in je hoofd hoe dat zou zijn? Vertel het me, vind ik leuk!